نوای ماندگار سید جواد ذبیحی در مدح مولا امیرالمومنین در دستگاه سگاه
سید جواد ذبیحی (نفر اول سمت چپ)
روزی که آفرید تو را صورت آفرین/ بر آفرینش تو به خود گفت آفرین
صورت نیافریده چنین صورت آفرین/ برصورت آفرین و براین صورت آفرین
ره صدق و صفا پویم
گل باغ وفا بویم
زاشکم خاک ره شویم
علی گویم .علی جویم....
بیا ای ساقی کوثر
بده زان باده یک ساغر
به عشق آن مه انور
علی گویم .علی جویم
شریعت باشد آیینم
طریقت مسلک و دینم
حقیقت حال دیرینم
علی گویم .علی جویم
علی دین است و ایمانم
علی درد است و درمانم
علی آغاز و پایانم
علی گویم .علی جویم
چه در مستی چه هوشیاری
چه در خواب و چه بیداری
چه در صحت چه بیماری
علی گویم.علی جویم
علی رازو نیاز من
علی سوز و گداز من
علی آگه ز راز من
علی گویم علی جویم
علی آرامش دلها ،
علی حلال مشکلها
به دریا هاو ساحلها
علی گویم .علی جویم
علی روح وروان من
علی نطق و بیان من
علی ورد زبان من
علی گویم .علی جویم
من دیوانه در محشر
به عشق حیدر صفدر
به نزد خالق اکبر
علی گویم علی جویم
علی شد دین وایمانم
علی شد راز پنهانم
همین یک حرف را دانم
علی گویم .علی جویم
عالی بود